De troncho.
1. tr. Partir o romper sin herramienta un vegetal por su tronco, tallo o ramas principales. El viento tronchó el árbol. U. t. c. prnl.
2. tr. Partir o romper con violencia cualquier cosa de forma parecida a la de un tronco o tallo. Tronchar un palo, un bastón, una barra. U. m. c. prnl.
Sin.: |
|
3. tr. Truncar, impedir que se realice algo. U. t. c. prnl.
Sin.: |
|
4. prnl. coloq. troncharse de risa.
Sin.: |
|