Conjug. c. agradecer.
1. intr. retoñar.
Conjug. c. agradecer.
1. intr. retoñar.
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
retoñecer | retoñeciendo | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber retoñecido | habiendo retoñecido | |||
Participio | ||||
retoñecido | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | retoñezco | he retoñecido | ||
tú / vos | retoñeces / retoñecés | has retoñecido | ||
usted | retoñece | ha retoñecido | ||
él, ella | retoñece | ha retoñecido | ||
nosotros, nosotras | retoñecemos | hemos retoñecido | ||
vosotros, vosotras | retoñecéis | habéis retoñecido | ||
ustedes | retoñecen | han retoñecido | ||
ellos, ellas | retoñecen | han retoñecido | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | retoñecía | había retoñecido | ||
tú / vos | retoñecías | habías retoñecido | ||
usted | retoñecía | había retoñecido | ||
él, ella | retoñecía | había retoñecido | ||
nosotros, nosotras | retoñecíamos | habíamos retoñecido | ||
vosotros, vosotras | retoñecíais | habíais retoñecido | ||
ustedes | retoñecían | habían retoñecido | ||
ellos, ellas | retoñecían | habían retoñecido | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | retoñecí | hube retoñecido | ||
tú / vos | retoñeciste | hubiste retoñecido | ||
usted | retoñeció | hubo retoñecido | ||
él, ella | retoñeció | hubo retoñecido | ||
nosotros, nosotras | retoñecimos | hubimos retoñecido | ||
vosotros, vosotras | retoñecisteis | hubisteis retoñecido | ||
ustedes | retoñecieron | hubieron retoñecido | ||
ellos, ellas | retoñecieron | hubieron retoñecido | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | retoñeceré | habré retoñecido | ||
tú / vos | retoñecerás | habrás retoñecido | ||
usted | retoñecerá | habrá retoñecido | ||
él, ella | retoñecerá | habrá retoñecido | ||
nosotros, nosotras | retoñeceremos | habremos retoñecido | ||
vosotros, vosotras | retoñeceréis | habréis retoñecido | ||
ustedes | retoñecerán | habrán retoñecido | ||
ellos, ellas | retoñecerán | habrán retoñecido | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | retoñecería | habría retoñecido | ||
tú / vos | retoñecerías | habrías retoñecido | ||
usted | retoñecería | habría retoñecido | ||
él, ella | retoñecería | habría retoñecido | ||
nosotros, nosotras | retoñeceríamos | habríamos retoñecido | ||
vosotros, vosotras | retoñeceríais | habríais retoñecido | ||
ustedes | retoñecerían | habrían retoñecido | ||
ellos, ellas | retoñecerían | habrían retoñecido | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | retoñezca | haya retoñecido | ||
tú / vos | retoñezcas | hayas retoñecido | ||
usted | retoñezca | haya retoñecido | ||
él, ella | retoñezca | haya retoñecido | ||
nosotros, nosotras | retoñezcamos | hayamos retoñecido | ||
vosotros, vosotras | retoñezcáis | hayáis retoñecido | ||
ustedes | retoñezcan | hayan retoñecido | ||
ellos, ellas | retoñezcan | hayan retoñecido | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | retoñeciera o retoñeciese | |||
tú / vos | retoñecieras o retoñecieses | |||
usted | retoñeciera o retoñeciese | |||
él, ella | retoñeciera o retoñeciese | |||
nosotros, nosotras | retoñeciéramos o retoñeciésemos | |||
vosotros, vosotras | retoñecierais o retoñecieseis | |||
ustedes | retoñecieran o retoñeciesen | |||
ellos, ellas | retoñecieran o retoñeciesen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese retoñecido | |||
tú / vos | hubieras o hubieses retoñecido | |||
usted | hubiera o hubiese retoñecido | |||
él, ella | hubiera o hubiese retoñecido | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos retoñecido | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis retoñecido | |||
ustedes | hubieran o hubiesen retoñecido | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen retoñecido | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | retoñeciere | hubiere retoñecido | ||
tú / vos | retoñecieres | hubieres retoñecido | ||
usted | retoñeciere | hubiere retoñecido | ||
él, ella | retoñeciere | hubiere retoñecido | ||
nosotros, nosotras | retoñeciéremos | hubiéremos retoñecido | ||
vosotros, vosotras | retoñeciereis | hubiereis retoñecido | ||
ustedes | retoñecieren | hubieren retoñecido | ||
ellos, ellas | retoñecieren | hubieren retoñecido | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | retoñece / retoñecé | |||
usted | retoñezca | |||
vosotros, vosotras | retoñeced | |||
ustedes | retoñezcan |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).