1. tr. Cuba. desuncir.
Sin.: |
|
1. tr. Cuba. desuncir.
Sin.: |
|
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
desenyuntar | desenyuntando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber desenyuntado | habiendo desenyuntado | |||
Participio | ||||
desenyuntado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | desenyunto | he desenyuntado | ||
tú / vos | desenyuntas / desenyuntás | has desenyuntado | ||
usted | desenyunta | ha desenyuntado | ||
él, ella | desenyunta | ha desenyuntado | ||
nosotros, nosotras | desenyuntamos | hemos desenyuntado | ||
vosotros, vosotras | desenyuntáis | habéis desenyuntado | ||
ustedes | desenyuntan | han desenyuntado | ||
ellos, ellas | desenyuntan | han desenyuntado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | desenyuntaba | había desenyuntado | ||
tú / vos | desenyuntabas | habías desenyuntado | ||
usted | desenyuntaba | había desenyuntado | ||
él, ella | desenyuntaba | había desenyuntado | ||
nosotros, nosotras | desenyuntábamos | habíamos desenyuntado | ||
vosotros, vosotras | desenyuntabais | habíais desenyuntado | ||
ustedes | desenyuntaban | habían desenyuntado | ||
ellos, ellas | desenyuntaban | habían desenyuntado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | desenyunté | hube desenyuntado | ||
tú / vos | desenyuntaste | hubiste desenyuntado | ||
usted | desenyuntó | hubo desenyuntado | ||
él, ella | desenyuntó | hubo desenyuntado | ||
nosotros, nosotras | desenyuntamos | hubimos desenyuntado | ||
vosotros, vosotras | desenyuntasteis | hubisteis desenyuntado | ||
ustedes | desenyuntaron | hubieron desenyuntado | ||
ellos, ellas | desenyuntaron | hubieron desenyuntado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | desenyuntaré | habré desenyuntado | ||
tú / vos | desenyuntarás | habrás desenyuntado | ||
usted | desenyuntará | habrá desenyuntado | ||
él, ella | desenyuntará | habrá desenyuntado | ||
nosotros, nosotras | desenyuntaremos | habremos desenyuntado | ||
vosotros, vosotras | desenyuntaréis | habréis desenyuntado | ||
ustedes | desenyuntarán | habrán desenyuntado | ||
ellos, ellas | desenyuntarán | habrán desenyuntado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | desenyuntaría | habría desenyuntado | ||
tú / vos | desenyuntarías | habrías desenyuntado | ||
usted | desenyuntaría | habría desenyuntado | ||
él, ella | desenyuntaría | habría desenyuntado | ||
nosotros, nosotras | desenyuntaríamos | habríamos desenyuntado | ||
vosotros, vosotras | desenyuntaríais | habríais desenyuntado | ||
ustedes | desenyuntarían | habrían desenyuntado | ||
ellos, ellas | desenyuntarían | habrían desenyuntado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | desenyunte | haya desenyuntado | ||
tú / vos | desenyuntes | hayas desenyuntado | ||
usted | desenyunte | haya desenyuntado | ||
él, ella | desenyunte | haya desenyuntado | ||
nosotros, nosotras | desenyuntemos | hayamos desenyuntado | ||
vosotros, vosotras | desenyuntéis | hayáis desenyuntado | ||
ustedes | desenyunten | hayan desenyuntado | ||
ellos, ellas | desenyunten | hayan desenyuntado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | desenyuntara o desenyuntase | |||
tú / vos | desenyuntaras o desenyuntases | |||
usted | desenyuntara o desenyuntase | |||
él, ella | desenyuntara o desenyuntase | |||
nosotros, nosotras | desenyuntáramos o desenyuntásemos | |||
vosotros, vosotras | desenyuntarais o desenyuntaseis | |||
ustedes | desenyuntaran o desenyuntasen | |||
ellos, ellas | desenyuntaran o desenyuntasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese desenyuntado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses desenyuntado | |||
usted | hubiera o hubiese desenyuntado | |||
él, ella | hubiera o hubiese desenyuntado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos desenyuntado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis desenyuntado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen desenyuntado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen desenyuntado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | desenyuntare | hubiere desenyuntado | ||
tú / vos | desenyuntares | hubieres desenyuntado | ||
usted | desenyuntare | hubiere desenyuntado | ||
él, ella | desenyuntare | hubiere desenyuntado | ||
nosotros, nosotras | desenyuntáremos | hubiéremos desenyuntado | ||
vosotros, vosotras | desenyuntareis | hubiereis desenyuntado | ||
ustedes | desenyuntaren | hubieren desenyuntado | ||
ellos, ellas | desenyuntaren | hubieren desenyuntado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | desenyunta / desenyuntá | |||
usted | desenyunte | |||
vosotros, vosotras | desenyuntad | |||
ustedes | desenyunten |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).