1. tr. Quitar a alguien el enfurruñamiento. U. t. c. prnl.
Ant.: |
|
1. tr. Quitar a alguien el enfurruñamiento. U. t. c. prnl.
Ant.: |
|
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
desenfurruñar | desenfurruñando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber desenfurruñado | habiendo desenfurruñado | |||
Participio | ||||
desenfurruñado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | desenfurruño | he desenfurruñado | ||
tú / vos | desenfurruñas / desenfurruñás | has desenfurruñado | ||
usted | desenfurruña | ha desenfurruñado | ||
él, ella | desenfurruña | ha desenfurruñado | ||
nosotros, nosotras | desenfurruñamos | hemos desenfurruñado | ||
vosotros, vosotras | desenfurruñáis | habéis desenfurruñado | ||
ustedes | desenfurruñan | han desenfurruñado | ||
ellos, ellas | desenfurruñan | han desenfurruñado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | desenfurruñaba | había desenfurruñado | ||
tú / vos | desenfurruñabas | habías desenfurruñado | ||
usted | desenfurruñaba | había desenfurruñado | ||
él, ella | desenfurruñaba | había desenfurruñado | ||
nosotros, nosotras | desenfurruñábamos | habíamos desenfurruñado | ||
vosotros, vosotras | desenfurruñabais | habíais desenfurruñado | ||
ustedes | desenfurruñaban | habían desenfurruñado | ||
ellos, ellas | desenfurruñaban | habían desenfurruñado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | desenfurruñé | hube desenfurruñado | ||
tú / vos | desenfurruñaste | hubiste desenfurruñado | ||
usted | desenfurruñó | hubo desenfurruñado | ||
él, ella | desenfurruñó | hubo desenfurruñado | ||
nosotros, nosotras | desenfurruñamos | hubimos desenfurruñado | ||
vosotros, vosotras | desenfurruñasteis | hubisteis desenfurruñado | ||
ustedes | desenfurruñaron | hubieron desenfurruñado | ||
ellos, ellas | desenfurruñaron | hubieron desenfurruñado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | desenfurruñaré | habré desenfurruñado | ||
tú / vos | desenfurruñarás | habrás desenfurruñado | ||
usted | desenfurruñará | habrá desenfurruñado | ||
él, ella | desenfurruñará | habrá desenfurruñado | ||
nosotros, nosotras | desenfurruñaremos | habremos desenfurruñado | ||
vosotros, vosotras | desenfurruñaréis | habréis desenfurruñado | ||
ustedes | desenfurruñarán | habrán desenfurruñado | ||
ellos, ellas | desenfurruñarán | habrán desenfurruñado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | desenfurruñaría | habría desenfurruñado | ||
tú / vos | desenfurruñarías | habrías desenfurruñado | ||
usted | desenfurruñaría | habría desenfurruñado | ||
él, ella | desenfurruñaría | habría desenfurruñado | ||
nosotros, nosotras | desenfurruñaríamos | habríamos desenfurruñado | ||
vosotros, vosotras | desenfurruñaríais | habríais desenfurruñado | ||
ustedes | desenfurruñarían | habrían desenfurruñado | ||
ellos, ellas | desenfurruñarían | habrían desenfurruñado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | desenfurruñe | haya desenfurruñado | ||
tú / vos | desenfurruñes | hayas desenfurruñado | ||
usted | desenfurruñe | haya desenfurruñado | ||
él, ella | desenfurruñe | haya desenfurruñado | ||
nosotros, nosotras | desenfurruñemos | hayamos desenfurruñado | ||
vosotros, vosotras | desenfurruñéis | hayáis desenfurruñado | ||
ustedes | desenfurruñen | hayan desenfurruñado | ||
ellos, ellas | desenfurruñen | hayan desenfurruñado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | desenfurruñara o desenfurruñase | |||
tú / vos | desenfurruñaras o desenfurruñases | |||
usted | desenfurruñara o desenfurruñase | |||
él, ella | desenfurruñara o desenfurruñase | |||
nosotros, nosotras | desenfurruñáramos o desenfurruñásemos | |||
vosotros, vosotras | desenfurruñarais o desenfurruñaseis | |||
ustedes | desenfurruñaran o desenfurruñasen | |||
ellos, ellas | desenfurruñaran o desenfurruñasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese desenfurruñado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses desenfurruñado | |||
usted | hubiera o hubiese desenfurruñado | |||
él, ella | hubiera o hubiese desenfurruñado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos desenfurruñado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis desenfurruñado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen desenfurruñado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen desenfurruñado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | desenfurruñare | hubiere desenfurruñado | ||
tú / vos | desenfurruñares | hubieres desenfurruñado | ||
usted | desenfurruñare | hubiere desenfurruñado | ||
él, ella | desenfurruñare | hubiere desenfurruñado | ||
nosotros, nosotras | desenfurruñáremos | hubiéremos desenfurruñado | ||
vosotros, vosotras | desenfurruñareis | hubiereis desenfurruñado | ||
ustedes | desenfurruñaren | hubieren desenfurruñado | ||
ellos, ellas | desenfurruñaren | hubieren desenfurruñado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | desenfurruña / desenfurruñá | |||
usted | desenfurruñe | |||
vosotros, vosotras | desenfurruñad | |||
ustedes | desenfurruñen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).