1. tr. Hacer crónico algo, especialmente una enfermedad. U. t. c. prnl. Se le ha cronificado la tos.
1. tr. Hacer crónico algo, especialmente una enfermedad. U. t. c. prnl. Se le ha cronificado la tos.
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
cronificar | cronificando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber cronificado | habiendo cronificado | |||
Participio | ||||
cronificado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | cronifico | he cronificado | ||
tú / vos | cronificas / cronificás | has cronificado | ||
usted | cronifica | ha cronificado | ||
él, ella | cronifica | ha cronificado | ||
nosotros, nosotras | cronificamos | hemos cronificado | ||
vosotros, vosotras | cronificáis | habéis cronificado | ||
ustedes | cronifican | han cronificado | ||
ellos, ellas | cronifican | han cronificado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | cronificaba | había cronificado | ||
tú / vos | cronificabas | habías cronificado | ||
usted | cronificaba | había cronificado | ||
él, ella | cronificaba | había cronificado | ||
nosotros, nosotras | cronificábamos | habíamos cronificado | ||
vosotros, vosotras | cronificabais | habíais cronificado | ||
ustedes | cronificaban | habían cronificado | ||
ellos, ellas | cronificaban | habían cronificado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | cronifiqué | hube cronificado | ||
tú / vos | cronificaste | hubiste cronificado | ||
usted | cronificó | hubo cronificado | ||
él, ella | cronificó | hubo cronificado | ||
nosotros, nosotras | cronificamos | hubimos cronificado | ||
vosotros, vosotras | cronificasteis | hubisteis cronificado | ||
ustedes | cronificaron | hubieron cronificado | ||
ellos, ellas | cronificaron | hubieron cronificado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | cronificaré | habré cronificado | ||
tú / vos | cronificarás | habrás cronificado | ||
usted | cronificará | habrá cronificado | ||
él, ella | cronificará | habrá cronificado | ||
nosotros, nosotras | cronificaremos | habremos cronificado | ||
vosotros, vosotras | cronificaréis | habréis cronificado | ||
ustedes | cronificarán | habrán cronificado | ||
ellos, ellas | cronificarán | habrán cronificado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | cronificaría | habría cronificado | ||
tú / vos | cronificarías | habrías cronificado | ||
usted | cronificaría | habría cronificado | ||
él, ella | cronificaría | habría cronificado | ||
nosotros, nosotras | cronificaríamos | habríamos cronificado | ||
vosotros, vosotras | cronificaríais | habríais cronificado | ||
ustedes | cronificarían | habrían cronificado | ||
ellos, ellas | cronificarían | habrían cronificado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | cronifique | haya cronificado | ||
tú / vos | cronifiques | hayas cronificado | ||
usted | cronifique | haya cronificado | ||
él, ella | cronifique | haya cronificado | ||
nosotros, nosotras | cronifiquemos | hayamos cronificado | ||
vosotros, vosotras | cronifiquéis | hayáis cronificado | ||
ustedes | cronifiquen | hayan cronificado | ||
ellos, ellas | cronifiquen | hayan cronificado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | cronificara o cronificase | |||
tú / vos | cronificaras o cronificases | |||
usted | cronificara o cronificase | |||
él, ella | cronificara o cronificase | |||
nosotros, nosotras | cronificáramos o cronificásemos | |||
vosotros, vosotras | cronificarais o cronificaseis | |||
ustedes | cronificaran o cronificasen | |||
ellos, ellas | cronificaran o cronificasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese cronificado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses cronificado | |||
usted | hubiera o hubiese cronificado | |||
él, ella | hubiera o hubiese cronificado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos cronificado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis cronificado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen cronificado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen cronificado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | cronificare | hubiere cronificado | ||
tú / vos | cronificares | hubieres cronificado | ||
usted | cronificare | hubiere cronificado | ||
él, ella | cronificare | hubiere cronificado | ||
nosotros, nosotras | cronificáremos | hubiéremos cronificado | ||
vosotros, vosotras | cronificareis | hubiereis cronificado | ||
ustedes | cronificaren | hubieren cronificado | ||
ellos, ellas | cronificaren | hubieren cronificado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | cronifica / cronificá | |||
usted | cronifique | |||
vosotros, vosotras | cronificad | |||
ustedes | cronifiquen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).