Der. del ár. hisp. ṭabál; cf. atabal.
1. tr. p. us. Aturdir o sorprender y admirar. U. t. c. prnl.
Der. del ár. hisp. ṭabál; cf. atabal.
1. tr. p. us. Aturdir o sorprender y admirar. U. t. c. prnl.
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
atobar | atobando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber atobado | habiendo atobado | |||
Participio | ||||
atobado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | atobo | he atobado | ||
tú / vos | atobas / atobás | has atobado | ||
usted | atoba | ha atobado | ||
él, ella | atoba | ha atobado | ||
nosotros, nosotras | atobamos | hemos atobado | ||
vosotros, vosotras | atobáis | habéis atobado | ||
ustedes | atoban | han atobado | ||
ellos, ellas | atoban | han atobado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | atobaba | había atobado | ||
tú / vos | atobabas | habías atobado | ||
usted | atobaba | había atobado | ||
él, ella | atobaba | había atobado | ||
nosotros, nosotras | atobábamos | habíamos atobado | ||
vosotros, vosotras | atobabais | habíais atobado | ||
ustedes | atobaban | habían atobado | ||
ellos, ellas | atobaban | habían atobado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | atobé | hube atobado | ||
tú / vos | atobaste | hubiste atobado | ||
usted | atobó | hubo atobado | ||
él, ella | atobó | hubo atobado | ||
nosotros, nosotras | atobamos | hubimos atobado | ||
vosotros, vosotras | atobasteis | hubisteis atobado | ||
ustedes | atobaron | hubieron atobado | ||
ellos, ellas | atobaron | hubieron atobado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | atobaré | habré atobado | ||
tú / vos | atobarás | habrás atobado | ||
usted | atobará | habrá atobado | ||
él, ella | atobará | habrá atobado | ||
nosotros, nosotras | atobaremos | habremos atobado | ||
vosotros, vosotras | atobaréis | habréis atobado | ||
ustedes | atobarán | habrán atobado | ||
ellos, ellas | atobarán | habrán atobado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | atobaría | habría atobado | ||
tú / vos | atobarías | habrías atobado | ||
usted | atobaría | habría atobado | ||
él, ella | atobaría | habría atobado | ||
nosotros, nosotras | atobaríamos | habríamos atobado | ||
vosotros, vosotras | atobaríais | habríais atobado | ||
ustedes | atobarían | habrían atobado | ||
ellos, ellas | atobarían | habrían atobado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | atobe | haya atobado | ||
tú / vos | atobes | hayas atobado | ||
usted | atobe | haya atobado | ||
él, ella | atobe | haya atobado | ||
nosotros, nosotras | atobemos | hayamos atobado | ||
vosotros, vosotras | atobéis | hayáis atobado | ||
ustedes | atoben | hayan atobado | ||
ellos, ellas | atoben | hayan atobado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | atobara o atobase | |||
tú / vos | atobaras o atobases | |||
usted | atobara o atobase | |||
él, ella | atobara o atobase | |||
nosotros, nosotras | atobáramos o atobásemos | |||
vosotros, vosotras | atobarais o atobaseis | |||
ustedes | atobaran o atobasen | |||
ellos, ellas | atobaran o atobasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese atobado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses atobado | |||
usted | hubiera o hubiese atobado | |||
él, ella | hubiera o hubiese atobado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos atobado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis atobado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen atobado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen atobado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | atobare | hubiere atobado | ||
tú / vos | atobares | hubieres atobado | ||
usted | atobare | hubiere atobado | ||
él, ella | atobare | hubiere atobado | ||
nosotros, nosotras | atobáremos | hubiéremos atobado | ||
vosotros, vosotras | atobareis | hubiereis atobado | ||
ustedes | atobaren | hubieren atobado | ||
ellos, ellas | atobaren | hubieren atobado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | atoba / atobá | |||
usted | atobe | |||
vosotros, vosotras | atobad | |||
ustedes | atoben |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).