1. tr. Dar talud.
Sin.: |
|
1. tr. Dar talud.
Sin.: |
|
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
ataludar | ataludando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber ataludado | habiendo ataludado | |||
Participio | ||||
ataludado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | ataludo | he ataludado | ||
tú / vos | ataludas / ataludás | has ataludado | ||
usted | ataluda | ha ataludado | ||
él, ella | ataluda | ha ataludado | ||
nosotros, nosotras | ataludamos | hemos ataludado | ||
vosotros, vosotras | ataludáis | habéis ataludado | ||
ustedes | ataludan | han ataludado | ||
ellos, ellas | ataludan | han ataludado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | ataludaba | había ataludado | ||
tú / vos | ataludabas | habías ataludado | ||
usted | ataludaba | había ataludado | ||
él, ella | ataludaba | había ataludado | ||
nosotros, nosotras | ataludábamos | habíamos ataludado | ||
vosotros, vosotras | ataludabais | habíais ataludado | ||
ustedes | ataludaban | habían ataludado | ||
ellos, ellas | ataludaban | habían ataludado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | ataludé | hube ataludado | ||
tú / vos | ataludaste | hubiste ataludado | ||
usted | ataludó | hubo ataludado | ||
él, ella | ataludó | hubo ataludado | ||
nosotros, nosotras | ataludamos | hubimos ataludado | ||
vosotros, vosotras | ataludasteis | hubisteis ataludado | ||
ustedes | ataludaron | hubieron ataludado | ||
ellos, ellas | ataludaron | hubieron ataludado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | ataludaré | habré ataludado | ||
tú / vos | ataludarás | habrás ataludado | ||
usted | ataludará | habrá ataludado | ||
él, ella | ataludará | habrá ataludado | ||
nosotros, nosotras | ataludaremos | habremos ataludado | ||
vosotros, vosotras | ataludaréis | habréis ataludado | ||
ustedes | ataludarán | habrán ataludado | ||
ellos, ellas | ataludarán | habrán ataludado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | ataludaría | habría ataludado | ||
tú / vos | ataludarías | habrías ataludado | ||
usted | ataludaría | habría ataludado | ||
él, ella | ataludaría | habría ataludado | ||
nosotros, nosotras | ataludaríamos | habríamos ataludado | ||
vosotros, vosotras | ataludaríais | habríais ataludado | ||
ustedes | ataludarían | habrían ataludado | ||
ellos, ellas | ataludarían | habrían ataludado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | atalude | haya ataludado | ||
tú / vos | ataludes | hayas ataludado | ||
usted | atalude | haya ataludado | ||
él, ella | atalude | haya ataludado | ||
nosotros, nosotras | ataludemos | hayamos ataludado | ||
vosotros, vosotras | ataludéis | hayáis ataludado | ||
ustedes | ataluden | hayan ataludado | ||
ellos, ellas | ataluden | hayan ataludado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | ataludara o ataludase | |||
tú / vos | ataludaras o ataludases | |||
usted | ataludara o ataludase | |||
él, ella | ataludara o ataludase | |||
nosotros, nosotras | ataludáramos o ataludásemos | |||
vosotros, vosotras | ataludarais o ataludaseis | |||
ustedes | ataludaran o ataludasen | |||
ellos, ellas | ataludaran o ataludasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese ataludado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses ataludado | |||
usted | hubiera o hubiese ataludado | |||
él, ella | hubiera o hubiese ataludado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos ataludado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis ataludado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen ataludado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen ataludado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | ataludare | hubiere ataludado | ||
tú / vos | ataludares | hubieres ataludado | ||
usted | ataludare | hubiere ataludado | ||
él, ella | ataludare | hubiere ataludado | ||
nosotros, nosotras | ataludáremos | hubiéremos ataludado | ||
vosotros, vosotras | ataludareis | hubiereis ataludado | ||
ustedes | ataludaren | hubieren ataludado | ||
ellos, ellas | ataludaren | hubieren ataludado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | ataluda / ataludá | |||
usted | atalude | |||
vosotros, vosotras | ataludad | |||
ustedes | ataluden |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).