De ala1.
1. intr. Mover las alas.
2. intr. Dicho especialmente de un niño: Mover los brazos a modo de alas.
3. intr. Dicho de una persona convaleciente o que se repara de algún afán o trabajo: Cobrar aliento o fuerzas. José va aleando.
4. intr. desus. Aspirar a algo o dirigirse con afán hacia ello.
| | | Formas no personales |
---|
| | | Infinitivo | Gerundio |
---|
| | | alear | aleando |
| | | Participio |
---|
| | | aleado |
| | | Indicativo |
---|
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito imperfecto / Copretérito |
---|
| | yo | aleo | aleaba |
| | tú / vos | aleas / aleás | aleabas |
| | usted | alea | aleaba |
| | él, ella | alea | aleaba |
| | nosotros, nosotras | aleamos | aleábamos |
| | vosotros, vosotras | aleáis | aleabais |
| | ustedes | alean | aleaban |
| | ellos, ellas | alean | aleaban |
| | | Pretérito perfecto simple / Pretérito | Futuro simple / Futuro |
---|
| | yo | aleé | alearé |
| | tú / vos | aleaste | alearás |
| | usted | aleó | aleará |
| | él, ella | aleó | aleará |
| | nosotros, nosotras | aleamos | alearemos |
| | vosotros, vosotras | aleasteis | alearéis |
| | ustedes | alearon | alearán |
| | ellos, ellas | alearon | alearán |
| | | Condicional simple / Pospretérito |
---|
| | yo | alearía |
| | tú / vos | alearías |
| | usted | alearía |
| | él, ella | alearía |
| | nosotros, nosotras | alearíamos |
| | vosotros, vosotras | alearíais |
| | ustedes | alearían |
| | ellos, ellas | alearían |
| | | Subjuntivo |
---|
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Futuro simple / Futuro |
---|
| | yo | alee | aleare |
| | tú / vos | alees | aleares |
| | usted | alee | aleare |
| | él, ella | alee | aleare |
| | nosotros, nosotras | aleemos | aleáremos |
| | vosotros, vosotras | aleéis | aleareis |
| | ustedes | aleen | alearen |
| | ellos, ellas | aleen | alearen |
| | | Pretérito imperfecto / Pretérito |
---|
| | yo | aleara o alease |
| | tú / vos | alearas o aleases |
| | usted | aleara o alease |
| | él, ella | aleara o alease |
| | nosotros, nosotras | aleáramos o aleásemos |
| | vosotros, vosotras | alearais o aleaseis |
| | ustedes | alearan o aleasen |
| | ellos, ellas | alearan o aleasen |
| | | Imperativo |
---|
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | | |
---|
| | tú / vos | alea / aleá |
| | usted | alee |
| | vosotros, vosotras | alead |
| | ustedes | aleen |
Del fr. ant. aleier, y este del lat. alligāre 'atar'.
1. tr. Fundir un metal con otro u otros elementos químicos para obtener una mezcla homogénea.
| | | Formas no personales |
---|
| | | Infinitivo | Gerundio |
---|
| | | alear | aleando |
| | | Participio |
---|
| | | aleado |
| | | Indicativo |
---|
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito imperfecto / Copretérito |
---|
| | yo | aleo | aleaba |
| | tú / vos | aleas / aleás | aleabas |
| | usted | alea | aleaba |
| | él, ella | alea | aleaba |
| | nosotros, nosotras | aleamos | aleábamos |
| | vosotros, vosotras | aleáis | aleabais |
| | ustedes | alean | aleaban |
| | ellos, ellas | alean | aleaban |
| | | Pretérito perfecto simple / Pretérito | Futuro simple / Futuro |
---|
| | yo | aleé | alearé |
| | tú / vos | aleaste | alearás |
| | usted | aleó | aleará |
| | él, ella | aleó | aleará |
| | nosotros, nosotras | aleamos | alearemos |
| | vosotros, vosotras | aleasteis | alearéis |
| | ustedes | alearon | alearán |
| | ellos, ellas | alearon | alearán |
| | | Condicional simple / Pospretérito |
---|
| | yo | alearía |
| | tú / vos | alearías |
| | usted | alearía |
| | él, ella | alearía |
| | nosotros, nosotras | alearíamos |
| | vosotros, vosotras | alearíais |
| | ustedes | alearían |
| | ellos, ellas | alearían |
| | | Subjuntivo |
---|
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Futuro simple / Futuro |
---|
| | yo | alee | aleare |
| | tú / vos | alees | aleares |
| | usted | alee | aleare |
| | él, ella | alee | aleare |
| | nosotros, nosotras | aleemos | aleáremos |
| | vosotros, vosotras | aleéis | aleareis |
| | ustedes | aleen | alearen |
| | ellos, ellas | aleen | alearen |
| | | Pretérito imperfecto / Pretérito |
---|
| | yo | aleara o alease |
| | tú / vos | alearas o aleases |
| | usted | aleara o alease |
| | él, ella | aleara o alease |
| | nosotros, nosotras | aleáramos o aleásemos |
| | vosotros, vosotras | alearais o aleaseis |
| | ustedes | alearan o aleasen |
| | ellos, ellas | alearan o aleasen |
| | | Imperativo |
---|
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | | |
---|
| | tú / vos | alea / aleá |
| | usted | alee |
| | vosotros, vosotras | alead |
| | ustedes | aleen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados