Del fr. acoquiner.
1. tr. coloq. Amilanar, acobardar, hacer perder el ánimo. U. t. c. prnl.
Sin.: |
|
Ant.: |
|
Del fr. acoquiner.
1. tr. coloq. Amilanar, acobardar, hacer perder el ánimo. U. t. c. prnl.
Sin.: |
|
Ant.: |
|
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
acoquinar | acoquinando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber acoquinado | habiendo acoquinado | |||
Participio | ||||
acoquinado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | acoquino | he acoquinado | ||
tú / vos | acoquinas / acoquinás | has acoquinado | ||
usted | acoquina | ha acoquinado | ||
él, ella | acoquina | ha acoquinado | ||
nosotros, nosotras | acoquinamos | hemos acoquinado | ||
vosotros, vosotras | acoquináis | habéis acoquinado | ||
ustedes | acoquinan | han acoquinado | ||
ellos, ellas | acoquinan | han acoquinado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | acoquinaba | había acoquinado | ||
tú / vos | acoquinabas | habías acoquinado | ||
usted | acoquinaba | había acoquinado | ||
él, ella | acoquinaba | había acoquinado | ||
nosotros, nosotras | acoquinábamos | habíamos acoquinado | ||
vosotros, vosotras | acoquinabais | habíais acoquinado | ||
ustedes | acoquinaban | habían acoquinado | ||
ellos, ellas | acoquinaban | habían acoquinado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | acoquiné | hube acoquinado | ||
tú / vos | acoquinaste | hubiste acoquinado | ||
usted | acoquinó | hubo acoquinado | ||
él, ella | acoquinó | hubo acoquinado | ||
nosotros, nosotras | acoquinamos | hubimos acoquinado | ||
vosotros, vosotras | acoquinasteis | hubisteis acoquinado | ||
ustedes | acoquinaron | hubieron acoquinado | ||
ellos, ellas | acoquinaron | hubieron acoquinado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | acoquinaré | habré acoquinado | ||
tú / vos | acoquinarás | habrás acoquinado | ||
usted | acoquinará | habrá acoquinado | ||
él, ella | acoquinará | habrá acoquinado | ||
nosotros, nosotras | acoquinaremos | habremos acoquinado | ||
vosotros, vosotras | acoquinaréis | habréis acoquinado | ||
ustedes | acoquinarán | habrán acoquinado | ||
ellos, ellas | acoquinarán | habrán acoquinado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | acoquinaría | habría acoquinado | ||
tú / vos | acoquinarías | habrías acoquinado | ||
usted | acoquinaría | habría acoquinado | ||
él, ella | acoquinaría | habría acoquinado | ||
nosotros, nosotras | acoquinaríamos | habríamos acoquinado | ||
vosotros, vosotras | acoquinaríais | habríais acoquinado | ||
ustedes | acoquinarían | habrían acoquinado | ||
ellos, ellas | acoquinarían | habrían acoquinado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | acoquine | haya acoquinado | ||
tú / vos | acoquines | hayas acoquinado | ||
usted | acoquine | haya acoquinado | ||
él, ella | acoquine | haya acoquinado | ||
nosotros, nosotras | acoquinemos | hayamos acoquinado | ||
vosotros, vosotras | acoquinéis | hayáis acoquinado | ||
ustedes | acoquinen | hayan acoquinado | ||
ellos, ellas | acoquinen | hayan acoquinado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | acoquinara o acoquinase | |||
tú / vos | acoquinaras o acoquinases | |||
usted | acoquinara o acoquinase | |||
él, ella | acoquinara o acoquinase | |||
nosotros, nosotras | acoquináramos o acoquinásemos | |||
vosotros, vosotras | acoquinarais o acoquinaseis | |||
ustedes | acoquinaran o acoquinasen | |||
ellos, ellas | acoquinaran o acoquinasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese acoquinado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses acoquinado | |||
usted | hubiera o hubiese acoquinado | |||
él, ella | hubiera o hubiese acoquinado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos acoquinado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis acoquinado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen acoquinado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen acoquinado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | acoquinare | hubiere acoquinado | ||
tú / vos | acoquinares | hubieres acoquinado | ||
usted | acoquinare | hubiere acoquinado | ||
él, ella | acoquinare | hubiere acoquinado | ||
nosotros, nosotras | acoquináremos | hubiéremos acoquinado | ||
vosotros, vosotras | acoquinareis | hubiereis acoquinado | ||
ustedes | acoquinaren | hubieren acoquinado | ||
ellos, ellas | acoquinaren | hubieren acoquinado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | acoquina / acoquiná | |||
usted | acoquine | |||
vosotros, vosotras | acoquinad | |||
ustedes | acoquinen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).