Del lat. *innodicāre, der. de innodāre 'anudar'.
1. prnl. Atragantarse, estrecharse el tragadero como si le hubieran hecho un nudo.
2. prnl. Enfadarse o disgustarse.
| Formas no personales | ||||
|---|---|---|---|---|
| Infinitivo | Gerundio | |||
| añusgarse | añusgándose | |||
| Participio | ||||
| añusgado | ||||
| Indicativo | ||||
| Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito imperfecto / Copretérito |
| yo | me añusgo | me añusgaba | ||
| tú / vos | te añusgas / te añusgás | te añusgabas | ||
| usted | se añusga | se añusgaba | ||
| él, ella | se añusga | se añusgaba | ||
| nosotros, nosotras | nos añusgamos | nos añusgábamos | ||
| vosotros, vosotras | os añusgáis | os añusgabais | ||
| ustedes | se añusgan | se añusgaban | ||
| ellos, ellas | se añusgan | se añusgaban | ||
| Pretérito perfecto simple / Pretérito | Futuro simple / Futuro | |||
| yo | me añusgué | me añusgaré | ||
| tú / vos | te añusgaste | te añusgarás | ||
| usted | se añusgó | se añusgará | ||
| él, ella | se añusgó | se añusgará | ||
| nosotros, nosotras | nos añusgamos | nos añusgaremos | ||
| vosotros, vosotras | os añusgasteis | os añusgaréis | ||
| ustedes | se añusgaron | se añusgarán | ||
| ellos, ellas | se añusgaron | se añusgarán | ||
| Condicional simple / Pospretérito | ||||
| yo | me añusgaría | |||
| tú / vos | te añusgarías | |||
| usted | se añusgaría | |||
| él, ella | se añusgaría | |||
| nosotros, nosotras | nos añusgaríamos | |||
| vosotros, vosotras | os añusgaríais | |||
| ustedes | se añusgarían | |||
| ellos, ellas | se añusgarían | |||
| Subjuntivo | ||||
| Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Futuro simple / Futuro |
| yo | me añusgue | me añusgare | ||
| tú / vos | te añusgues | te añusgares | ||
| usted | se añusgue | se añusgare | ||
| él, ella | se añusgue | se añusgare | ||
| nosotros, nosotras | nos añusguemos | nos añusgáremos | ||
| vosotros, vosotras | os añusguéis | os añusgareis | ||
| ustedes | se añusguen | se añusgaren | ||
| ellos, ellas | se añusguen | se añusgaren | ||
| Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
| yo | me añusgara o me añusgase | |||
| tú / vos | te añusgaras o te añusgases | |||
| usted | se añusgara o se añusgase | |||
| él, ella | se añusgara o se añusgase | |||
| nosotros, nosotras | nos añusgáramos o nos añusgásemos | |||
| vosotros, vosotras | os añusgarais u os añusgaseis | |||
| ustedes | se añusgaran o se añusgasen | |||
| ellos, ellas | se añusgaran o se añusgasen | |||
| Imperativo | ||||
| Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
| tú / vos | añúsgate / añusgate | |||
| usted | añúsguese | |||
| vosotros, vosotras | añusgaos | |||
| ustedes | añúsguense | |||
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
Tuits de @RAEinforma
Diccionario del estudiante
DLE descargable
Diccionario del español jurídico
Obras académicas
Biblioteca Clásica
Fundación
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).