De mansurrón y -ear.
1. intr. Taurom. mansear.
De mansurrón y -ear.
1. intr. Taurom. mansear.
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
mansurronear | mansurroneando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber mansurroneado | habiendo mansurroneado | |||
Participio | ||||
mansurroneado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | mansurroneo | he mansurroneado | ||
tú / vos | mansurroneas / mansurroneás | has mansurroneado | ||
usted | mansurronea | ha mansurroneado | ||
él, ella | mansurronea | ha mansurroneado | ||
nosotros, nosotras | mansurroneamos | hemos mansurroneado | ||
vosotros, vosotras | mansurroneáis | habéis mansurroneado | ||
ustedes | mansurronean | han mansurroneado | ||
ellos, ellas | mansurronean | han mansurroneado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | mansurroneaba | había mansurroneado | ||
tú / vos | mansurroneabas | habías mansurroneado | ||
usted | mansurroneaba | había mansurroneado | ||
él, ella | mansurroneaba | había mansurroneado | ||
nosotros, nosotras | mansurroneábamos | habíamos mansurroneado | ||
vosotros, vosotras | mansurroneabais | habíais mansurroneado | ||
ustedes | mansurroneaban | habían mansurroneado | ||
ellos, ellas | mansurroneaban | habían mansurroneado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | mansurroneé | hube mansurroneado | ||
tú / vos | mansurroneaste | hubiste mansurroneado | ||
usted | mansurroneó | hubo mansurroneado | ||
él, ella | mansurroneó | hubo mansurroneado | ||
nosotros, nosotras | mansurroneamos | hubimos mansurroneado | ||
vosotros, vosotras | mansurroneasteis | hubisteis mansurroneado | ||
ustedes | mansurronearon | hubieron mansurroneado | ||
ellos, ellas | mansurronearon | hubieron mansurroneado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | mansurronearé | habré mansurroneado | ||
tú / vos | mansurronearás | habrás mansurroneado | ||
usted | mansurroneará | habrá mansurroneado | ||
él, ella | mansurroneará | habrá mansurroneado | ||
nosotros, nosotras | mansurronearemos | habremos mansurroneado | ||
vosotros, vosotras | mansurronearéis | habréis mansurroneado | ||
ustedes | mansurronearán | habrán mansurroneado | ||
ellos, ellas | mansurronearán | habrán mansurroneado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | mansurronearía | habría mansurroneado | ||
tú / vos | mansurronearías | habrías mansurroneado | ||
usted | mansurronearía | habría mansurroneado | ||
él, ella | mansurronearía | habría mansurroneado | ||
nosotros, nosotras | mansurronearíamos | habríamos mansurroneado | ||
vosotros, vosotras | mansurronearíais | habríais mansurroneado | ||
ustedes | mansurronearían | habrían mansurroneado | ||
ellos, ellas | mansurronearían | habrían mansurroneado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | mansurronee | haya mansurroneado | ||
tú / vos | mansurronees | hayas mansurroneado | ||
usted | mansurronee | haya mansurroneado | ||
él, ella | mansurronee | haya mansurroneado | ||
nosotros, nosotras | mansurroneemos | hayamos mansurroneado | ||
vosotros, vosotras | mansurroneéis | hayáis mansurroneado | ||
ustedes | mansurroneen | hayan mansurroneado | ||
ellos, ellas | mansurroneen | hayan mansurroneado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | mansurroneara o mansurronease | |||
tú / vos | mansurronearas o mansurroneases | |||
usted | mansurroneara o mansurronease | |||
él, ella | mansurroneara o mansurronease | |||
nosotros, nosotras | mansurroneáramos o mansurroneásemos | |||
vosotros, vosotras | mansurronearais o mansurroneaseis | |||
ustedes | mansurronearan o mansurroneasen | |||
ellos, ellas | mansurronearan o mansurroneasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese mansurroneado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses mansurroneado | |||
usted | hubiera o hubiese mansurroneado | |||
él, ella | hubiera o hubiese mansurroneado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos mansurroneado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis mansurroneado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen mansurroneado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen mansurroneado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | mansurroneare | hubiere mansurroneado | ||
tú / vos | mansurroneares | hubieres mansurroneado | ||
usted | mansurroneare | hubiere mansurroneado | ||
él, ella | mansurroneare | hubiere mansurroneado | ||
nosotros, nosotras | mansurroneáremos | hubiéremos mansurroneado | ||
vosotros, vosotras | mansurroneareis | hubiereis mansurroneado | ||
ustedes | mansurronearen | hubieren mansurroneado | ||
ellos, ellas | mansurronearen | hubieren mansurroneado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | mansurronea / mansurroneá | |||
usted | mansurronee | |||
vosotros, vosotras | mansurronead | |||
ustedes | mansurroneen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).