Consulta posible gracias al compromiso con la cultura de la
avejentar

1. tr. Dar a alguien aspecto de viejo antes de serlo. Los problemas lo avejentan. U. t. c. intr. Las canas avejentan.

Sin.:
  • envejecer, aviejar, desmejorar.
Ant.:
  • rejuvenecer.

2. intr. Adquirir aspecto de viejo antes de serlo. U. m. c. prnl. Se avejentó mucho en un año.

Sin.:
  • ajarse, aviejarse, desmejorarse, marchitarse, mustiarse, arrugarse, agostarse, acecinarse, amojamarse.

Conjugación de avejentar
Formas no personales
InfinitivoGerundio
avejentaravejentando
Infinitivo compuestoGerundio compuesto
haber avejentado habiendo avejentado
Participio
avejentado
Indicativo
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPresentePretérito perfecto compuesto / Antepresente
yoavejentohe avejentado
tú / vosavejentas / avejentáshas avejentado
ustedavejentaha avejentado
él, ellaavejentaha avejentado
nosotros, nosotrasavejentamoshemos avejentado
vosotros, vosotrasavejentáishabéis avejentado
ustedesavejentanhan avejentado
ellos, ellasavejentanhan avejentado
Pretérito imperfecto / CopretéritoPretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito
yoavejentabahabía avejentado
tú / vosavejentabashabías avejentado
ustedavejentabahabía avejentado
él, ellaavejentabahabía avejentado
nosotros, nosotrasavejentábamoshabíamos avejentado
vosotros, vosotrasavejentabaishabíais avejentado
ustedesavejentabanhabían avejentado
ellos, ellasavejentabanhabían avejentado
Pretérito perfecto simple / PretéritoPretérito anterior / Antepretérito
yoavejentéhube avejentado
tú / vosavejentastehubiste avejentado
ustedavejentóhubo avejentado
él, ellaavejentóhubo avejentado
nosotros, nosotrasavejentamoshubimos avejentado
vosotros, vosotrasavejentasteishubisteis avejentado
ustedesavejentaronhubieron avejentado
ellos, ellasavejentaronhubieron avejentado
Futuro simple / FuturoFuturo compuesto / Antefuturo
yoavejentaréhabré avejentado
tú / vosavejentaráshabrás avejentado
ustedavejentaráhabrá avejentado
él, ellaavejentaráhabrá avejentado
nosotros, nosotrasavejentaremoshabremos avejentado
vosotros, vosotrasavejentaréishabréis avejentado
ustedesavejentaránhabrán avejentado
ellos, ellasavejentaránhabrán avejentado
Condicional simple / PospretéritoCondicional compuesto / Antepospretérito
yoavejentaríahabría avejentado
tú / vosavejentaríashabrías avejentado
ustedavejentaríahabría avejentado
él, ellaavejentaríahabría avejentado
nosotros, nosotrasavejentaríamoshabríamos avejentado
vosotros, vosotrasavejentaríaishabríais avejentado
ustedesavejentaríanhabrían avejentado
ellos, ellasavejentaríanhabrían avejentado
Subjuntivo
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPresentePretérito perfecto compuesto / Antepresente
yoavejentehaya avejentado
tú / vosavejenteshayas avejentado
ustedavejentehaya avejentado
él, ellaavejentehaya avejentado
nosotros, nosotrasavejentemoshayamos avejentado
vosotros, vosotrasavejentéishayáis avejentado
ustedesavejentenhayan avejentado
ellos, ellasavejentenhayan avejentado
Pretérito imperfecto / Pretérito
yoavejentara o avejentase
tú / vosavejentaras o avejentases
ustedavejentara o avejentase
él, ellaavejentara o avejentase
nosotros, nosotrasavejentáramos o avejentásemos
vosotros, vosotrasavejentarais o avejentaseis
ustedesavejentaran o avejentasen
ellos, ellasavejentaran o avejentasen
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito
yohubiera o hubiese avejentado
tú / voshubieras o hubieses avejentado
ustedhubiera o hubiese avejentado
él, ellahubiera o hubiese avejentado
nosotros, nosotrashubiéramos o hubiésemos avejentado
vosotros, vosotrashubierais o hubieseis avejentado
ustedeshubieran o hubiesen avejentado
ellos, ellashubieran o hubiesen avejentado
Futuro simple / FuturoFuturo compuesto / Antefuturo
yoavejentarehubiere avejentado
tú / vosavejentareshubieres avejentado
ustedavejentarehubiere avejentado
él, ellaavejentarehubiere avejentado
nosotros, nosotrasavejentáremoshubiéremos avejentado
vosotros, vosotrasavejentareishubiereis avejentado
ustedesavejentarenhubieren avejentado
ellos, ellasavejentarenhubieren avejentado
Imperativo
NúmeroPersonas del discursoPronombres personales
tú / vosavejenta / avejentá
ustedavejente
vosotros, vosotrasavejentad
ustedesavejenten
Sinónimos o afines de avejentar
  • envejecer, aviejar, desmejorar.
  • ajarse, aviejarse, desmejorarse, marchitarse, mustiarse, arrugarse, agostarse, acecinarse, amojamarse.
Antónimos u opuestos de avejentar
  • rejuvenecer.

Real Academia Española © Todos los derechos reservados

El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.

La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).