1. tr. Excavar el suelo de un edificio para construir en él sótanos o bodegas.
1. tr. Excavar el suelo de un edificio para construir en él sótanos o bodegas.
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
asotanar | asotanando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber asotanado | habiendo asotanado | |||
Participio | ||||
asotanado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | asotano | he asotanado | ||
tú / vos | asotanas / asotanás | has asotanado | ||
usted | asotana | ha asotanado | ||
él, ella | asotana | ha asotanado | ||
nosotros, nosotras | asotanamos | hemos asotanado | ||
vosotros, vosotras | asotanáis | habéis asotanado | ||
ustedes | asotanan | han asotanado | ||
ellos, ellas | asotanan | han asotanado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | asotanaba | había asotanado | ||
tú / vos | asotanabas | habías asotanado | ||
usted | asotanaba | había asotanado | ||
él, ella | asotanaba | había asotanado | ||
nosotros, nosotras | asotanábamos | habíamos asotanado | ||
vosotros, vosotras | asotanabais | habíais asotanado | ||
ustedes | asotanaban | habían asotanado | ||
ellos, ellas | asotanaban | habían asotanado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | asotané | hube asotanado | ||
tú / vos | asotanaste | hubiste asotanado | ||
usted | asotanó | hubo asotanado | ||
él, ella | asotanó | hubo asotanado | ||
nosotros, nosotras | asotanamos | hubimos asotanado | ||
vosotros, vosotras | asotanasteis | hubisteis asotanado | ||
ustedes | asotanaron | hubieron asotanado | ||
ellos, ellas | asotanaron | hubieron asotanado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | asotanaré | habré asotanado | ||
tú / vos | asotanarás | habrás asotanado | ||
usted | asotanará | habrá asotanado | ||
él, ella | asotanará | habrá asotanado | ||
nosotros, nosotras | asotanaremos | habremos asotanado | ||
vosotros, vosotras | asotanaréis | habréis asotanado | ||
ustedes | asotanarán | habrán asotanado | ||
ellos, ellas | asotanarán | habrán asotanado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | asotanaría | habría asotanado | ||
tú / vos | asotanarías | habrías asotanado | ||
usted | asotanaría | habría asotanado | ||
él, ella | asotanaría | habría asotanado | ||
nosotros, nosotras | asotanaríamos | habríamos asotanado | ||
vosotros, vosotras | asotanaríais | habríais asotanado | ||
ustedes | asotanarían | habrían asotanado | ||
ellos, ellas | asotanarían | habrían asotanado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | asotane | haya asotanado | ||
tú / vos | asotanes | hayas asotanado | ||
usted | asotane | haya asotanado | ||
él, ella | asotane | haya asotanado | ||
nosotros, nosotras | asotanemos | hayamos asotanado | ||
vosotros, vosotras | asotanéis | hayáis asotanado | ||
ustedes | asotanen | hayan asotanado | ||
ellos, ellas | asotanen | hayan asotanado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | asotanara o asotanase | |||
tú / vos | asotanaras o asotanases | |||
usted | asotanara o asotanase | |||
él, ella | asotanara o asotanase | |||
nosotros, nosotras | asotanáramos o asotanásemos | |||
vosotros, vosotras | asotanarais o asotanaseis | |||
ustedes | asotanaran o asotanasen | |||
ellos, ellas | asotanaran o asotanasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese asotanado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses asotanado | |||
usted | hubiera o hubiese asotanado | |||
él, ella | hubiera o hubiese asotanado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos asotanado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis asotanado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen asotanado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen asotanado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | asotanare | hubiere asotanado | ||
tú / vos | asotanares | hubieres asotanado | ||
usted | asotanare | hubiere asotanado | ||
él, ella | asotanare | hubiere asotanado | ||
nosotros, nosotras | asotanáremos | hubiéremos asotanado | ||
vosotros, vosotras | asotanareis | hubiereis asotanado | ||
ustedes | asotanaren | hubieren asotanado | ||
ellos, ellas | asotanaren | hubieren asotanado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | asotana / asotaná | |||
usted | asotane | |||
vosotros, vosotras | asotanad | |||
ustedes | asotanen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).