1. tr. desus. aderezar.
2. prnl. Enderezarse, empinarse, levantarse.
1. tr. desus. aderezar.
2. prnl. Enderezarse, empinarse, levantarse.
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
adrezar | adrezando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber adrezado | habiendo adrezado | |||
Participio | ||||
adrezado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | adrezo | he adrezado | ||
tú / vos | adrezas / adrezás | has adrezado | ||
usted | adreza | ha adrezado | ||
él, ella | adreza | ha adrezado | ||
nosotros, nosotras | adrezamos | hemos adrezado | ||
vosotros, vosotras | adrezáis | habéis adrezado | ||
ustedes | adrezan | han adrezado | ||
ellos, ellas | adrezan | han adrezado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | adrezaba | había adrezado | ||
tú / vos | adrezabas | habías adrezado | ||
usted | adrezaba | había adrezado | ||
él, ella | adrezaba | había adrezado | ||
nosotros, nosotras | adrezábamos | habíamos adrezado | ||
vosotros, vosotras | adrezabais | habíais adrezado | ||
ustedes | adrezaban | habían adrezado | ||
ellos, ellas | adrezaban | habían adrezado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | adrecé | hube adrezado | ||
tú / vos | adrezaste | hubiste adrezado | ||
usted | adrezó | hubo adrezado | ||
él, ella | adrezó | hubo adrezado | ||
nosotros, nosotras | adrezamos | hubimos adrezado | ||
vosotros, vosotras | adrezasteis | hubisteis adrezado | ||
ustedes | adrezaron | hubieron adrezado | ||
ellos, ellas | adrezaron | hubieron adrezado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | adrezaré | habré adrezado | ||
tú / vos | adrezarás | habrás adrezado | ||
usted | adrezará | habrá adrezado | ||
él, ella | adrezará | habrá adrezado | ||
nosotros, nosotras | adrezaremos | habremos adrezado | ||
vosotros, vosotras | adrezaréis | habréis adrezado | ||
ustedes | adrezarán | habrán adrezado | ||
ellos, ellas | adrezarán | habrán adrezado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | adrezaría | habría adrezado | ||
tú / vos | adrezarías | habrías adrezado | ||
usted | adrezaría | habría adrezado | ||
él, ella | adrezaría | habría adrezado | ||
nosotros, nosotras | adrezaríamos | habríamos adrezado | ||
vosotros, vosotras | adrezaríais | habríais adrezado | ||
ustedes | adrezarían | habrían adrezado | ||
ellos, ellas | adrezarían | habrían adrezado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | adrece | haya adrezado | ||
tú / vos | adreces | hayas adrezado | ||
usted | adrece | haya adrezado | ||
él, ella | adrece | haya adrezado | ||
nosotros, nosotras | adrecemos | hayamos adrezado | ||
vosotros, vosotras | adrecéis | hayáis adrezado | ||
ustedes | adrecen | hayan adrezado | ||
ellos, ellas | adrecen | hayan adrezado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | adrezara o adrezase | |||
tú / vos | adrezaras o adrezases | |||
usted | adrezara o adrezase | |||
él, ella | adrezara o adrezase | |||
nosotros, nosotras | adrezáramos o adrezásemos | |||
vosotros, vosotras | adrezarais o adrezaseis | |||
ustedes | adrezaran o adrezasen | |||
ellos, ellas | adrezaran o adrezasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese adrezado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses adrezado | |||
usted | hubiera o hubiese adrezado | |||
él, ella | hubiera o hubiese adrezado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos adrezado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis adrezado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen adrezado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen adrezado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | adrezare | hubiere adrezado | ||
tú / vos | adrezares | hubieres adrezado | ||
usted | adrezare | hubiere adrezado | ||
él, ella | adrezare | hubiere adrezado | ||
nosotros, nosotras | adrezáremos | hubiéremos adrezado | ||
vosotros, vosotras | adrezareis | hubiereis adrezado | ||
ustedes | adrezaren | hubieren adrezado | ||
ellos, ellas | adrezaren | hubieren adrezado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | adreza / adrezá | |||
usted | adrece | |||
vosotros, vosotras | adrezad | |||
ustedes | adrecen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).